تشخیص نشانه های اوتیسم کار ساده ای نیست زیرا خیلی از کودکان اوتیسم، رفتار مشابهی مانند دیگر کودکان دارند.
بیشتر کودکان مبتلا به اوتیسم تا سن 4 سالگی یا بیشتر؛ مشخص نمی شوند.
ممکن است تشخیص اوتیسم در اوایل سن 2 سالگی امکان پذیر باشد؛ برخی والدین علائم اولیه را پیش از تولد 2 سالگی کودکشان در حیطه ی زمانی حدود 18 ماهگی تشخیص می دهند.
تشخیص زودهنگام به درمان سریع تر کمک می کند.
اگر شما هر یک از این نشانه ها را درباره رشد کودک مشاهده کردید، سریعا با پزشک مشورت کنید.
تغییر حالت در چهره اش ندارد
او نمی تواند ارتباط چشمی برقرار کند، نمی تواند لبخند بزند.
همیشه به صداها واکنش نشان نمی دهد، وقتی نامش را صدا می کنید، به اطراف نگاه نمی کند تا ببیند صدا از کجا می آید، هنگامی که سر و صدای بلند می آید، انگار او نمی شنود و واکنشی ندارد.
برای مشاهده ادامه مقاله، بر روی لینک زیر کلیک نمایید :
بالا آوردن شیر با استفراغ تفاوت دارد و تشخیص آن در نوزادانی که فقط شیر می خورند کمی سخت است. اما بدانید استفراغ شدت بیشتری دارد و معمولا مقدارش هم بیشتر است و بوی آن با بالا آوردن شیر فرق دارد.
اگر استفراغ همراه با تب و اسهال باشد، علامت ابتلاء به بیماری عفونی ست.
مادرانی که کودک شان دچار رفلاکس معده است پونه بخورند.
گاهی در کودکان شیرخوار، شیر مادر در معده آنها میبندد جهت درمان مادر از دمکرده چای پونه چند روز متوالی استفاده کند و به کودکان بالای هشت ماه، روزی یک مرتبه یک قاشق چایخوری از چای پونه بدهد.
سن مجاز خوردن پونه کوهی در کودک از هشت ماهگی به بعد است.
آدنوئید یا لوزه سوم، بافت لنفاوی اسفنجی شکلی است که در بالای حلق و عقب مجاری بینی (محلی که مجرای بینی به حلق متصل می شود) قرار گرفته است.
لوزه سوم ممکن است خود به خود بزرگ شود یا عفونت پیدا کند و متورم گردد، به طوری که به اندازه 2 تا 3 سانتیمتر برسد و در نتیجه قسمت عقب بینی و قسمت فوقانی حلق را مسدود کند و عبور هوا را از مجاری بینی مشکل سازد. در چنین شرایطی کودک نمی تواند از بینی تنفس کند.
- در پایان یک ماهگی ممکن است هنگامیکه کودک را بر روی شکم قرار دادید بتواند سر خود را بلند کند، همچنین بتواند سر خود را از طرفی به طرف دیگر ببرد.
- در 6 تا 8 هفتگی ممکن است وقتی کودک را روی شانه خود گذاشتید، کمی بتواند سرش را کنترل کند، اما نه به مدت طولانی.
- سه تا چهار ماهگی؛ در این زمان پیشرفت چشمگیری در کنترل سر کودک بوجود می آید، وقتی کودک را روی شکم قرار می دهید، کودک قادر است سر خود را تا 45 درجه از روی زمین بلند کند، یک بازی سرگرم کننده که به رشد عضلات گردن کودک کمک می کند این است که کودک را به پشت بخوابانید و سپس به آرامی دستان کودک را بگیرید و به حالت نشسته بیاورید، کودک باید بتواند سرش را همزمان با بقیه قسمت های بدن بالا بیاورد.
- 5 تا 6 ماهگی؛ کودک شش ماهه باید بتواند سرش را راست نگه دارد سر نباید از سایر قسمت های بدن کودک عقب بماند. هنگامی که کودک کنترل سر داشته باشد، می تواند حرکت نشسته، خزیدن، شروع غذای کمکی و جامد را آغاز کند، زیرا همه این مهارتها به کنترل سر کودک بستگی دارد.
مطالعه مقاله " تب و تشنج کردن کودک "
روش اول:
کودک را روی شکم بخوابانید و سپس قسمت میانی بدن نوزاد را به آرامی ماساژ دهید.
به این صورت که دست های خود را به صورت دایره ای در جهت عقربه های ساعت حرکت دهید.
این کار به خروج گاز از شکم نوزاد کمک می کند.
روش دوم:
کودک را به پشت بخوابانید
پاهایش را بالا ببرید و به آرامی مانند حرکت پا بر روی رکاب دوچرخه حرکت دهید.
انجام این حرکت از فشار گاز معده کودک می کاهد و سبب انتشار آن می شود.
خیار دارای ویتامین A، ویتامین B6، ویتامین C، ویتامین E، ویتامین K، تیامین،نیاسین و فولات است.
ویتامین A سلامت چشم کودک را تضمین می کند.
ویتامین B6 مقدار هموگلوبین سالم مورد نیاز بدن را تامین می کند.
ویتامین K به سوخت و ساز بدن کمک می کند و برای انعقاد خون در کودکان ضروری ست.
خوردن خیار در کودکان سبب تقویت سیستم ایمنی آنها می شود و سبب می شود کودک سالم و پر انرژی باشد.
در بازی کردن و آموزش دادن به کودک، هدف های زیر باید در نظر گرفته شود:
1- آموزش و تمرین باید از همان روزهای اول تولد شروع گردد، زیرا از همان روزهای اول، شخصیت آینده کودک پی ریزی می شود.
2- برای آموزش دادن، باید کودک ترغیب و تشویق شود و نباید تحت فشار قرار گیرد.
3- موقعی که کودک در حال آموزش و یاد گرفتن کاری است، باید به او کمک شود، ولی این کمک باید جزئی باشد.
4- اگر پدر و مادر به علت نداشتن وقت کافی نمی توانند محرک و مشوقی برای کودک باشند، باید محیط کودک دارای چنین شرایطی باشد.
5- همه کودکان در آموختن یکسان نیستند و هر کودک فردی مستقل و مجزا از کودک دیگر است.مادر باید از همان لحظات اول تولد، آموزش دادن را با تغذیه، استحمام، عوض کردن کهنه و ... شروع کند. تمام این کارها میتواند محرک های حسی، بینائی و شنوائی باشد و کودک را تحریک کند که حرکات دلخواه خود را به اندام های خود بدهد.
رشد حرکتی:
اگر کوک را در سه ماهگی به شکم بخوابانیم، در حالی که روی دست هایش تکیه کرده سر خود را بلند می کند. در پنج تا شش ماهگی اگر کودک را به پشت بخوابانیم و دست هایش را بگیریم سر خود را بالا می برد.
در این سن، کودک دست هایش را بالا می آورد تا او را بلند و بغل کنند. اگر دست او گرفته شود سعی می کند تنه خود را بالا بکشد و بنشیند. در شش ماهگی اگر اطراف او چند بالش گذاشته شود، در حالیکه سر و گردن و پشت او صاف است، می تواند بنشیند.
بعضی از کودکان در سن پنج تا شش ماهگی یاد می گیرند که بغلتند، ابتدا از جلو به پشت، سپس از پشت به جلو.
عمل غلتیدن موجب خوشحالی کودک می گردد. در این زمان به علت زیاد شدن تحرک کودک، ممکن است از ارتفاعی بیفتد، بنابراین مادر باید کاملا مواظب او باشد و در جای بلند حتی در وسط تختخواب او را رها نکند.
رشد حرکتی:
موقعی که نوزاد سالم را به شکم بخوابانیم، صورت خود را به یک طرف می چرخاند تا تنفس کند و خفه نشود.
کودک در 4 تا 6 هفتگی در هنگام عوض مردن کهنه ها ممکن است تبسم نماید که موجب خوشحالی مادر می گردد.
در این سن، انگشتان دست او که قبلا بسته بود باز شده است. موقعی که او را به شکم بخوابانید، سر خود را مختصری بالا می برد.
کودک در سن 12 هفتگی (سه ماهگی) سعی می کند با دست خود با اشیاء مختلف تماس پیدا کند. اگر این تماس کامل باشد، کودک می تواند برای زمان کوتاهی شیئی را در دست بگیرد.
اگر کودک را در این سن به پشت بخوابانیم، دست ها را نزدیک به هم می کند و بازوهایش را تکان می دهد و جلو و عقب می برد.