در بازی کردن و آموزش دادن به کودک، هدف های زیر باید در نظر گرفته شود:
1- آموزش و تمرین باید از همان روزهای اول تولد شروع گردد، زیرا از همان روزهای اول، شخصیت آینده کودک پی ریزی می شود.
2- برای آموزش دادن، باید کودک ترغیب و تشویق شود و نباید تحت فشار قرار گیرد.
3- موقعی که کودک در حال آموزش و یاد گرفتن کاری است، باید به او کمک شود، ولی این کمک باید جزئی باشد.
4- اگر پدر و مادر به علت نداشتن وقت کافی نمی توانند محرک و مشوقی برای کودک باشند، باید محیط کودک دارای چنین شرایطی باشد.
5- همه کودکان در آموختن یکسان نیستند و هر کودک فردی مستقل و مجزا از کودک دیگر است.مادر باید از همان لحظات اول تولد، آموزش دادن را با تغذیه، استحمام، عوض کردن کهنه و ... شروع کند. تمام این کارها میتواند محرک های حسی، بینائی و شنوائی باشد و کودک را تحریک کند که حرکات دلخواه خود را به اندام های خود بدهد.